همه چیز درباره بیماری هپاتیت D آپدیت ۱۴۰۳

واکسن:

در حال حاضر هیچ واکسنی برای هپاتیت D وجود ندارد، اما در افرادی که در حال حاضر هپاتیت B ندارند، قابل پیشگیری است. درمان همچنین می تواند در صورت تشخیص زودهنگام بیماری، از نارسایی کبد جلوگیری کند.

علائم هپاتیت D چیست؟

هپاتیت D همیشه علائمی ایجاد نمی کند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، اغلب عبارتند از:

• زرد شدن پوست و چشم که به آن یرقان می گویند
• درد مفاصل
• درد معده
• استفراغ
• از دست دادن اشتها
• ادرار تیره
• خستگی

علائم هپاتیت B و هپاتیت D مشابه هستند، بنابراین تشخیص اینکه کدام بیماری باعث علائم شما می شود دشوار است. در برخی موارد، هپاتیت D می تواند علائم هپاتیت B را بدتر کند. همچنین ممکن است علائمی در افراد مبتلا به هپاتیت B وجود داشته باشد که قبلاً گزارش نشده است.

هپاتیت D چگونه منتقل می شود؟

هپاتیت D توسط HDV ایجاد می شود. این عفونت مسری است و از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن فرد آلوده منتقل می شود. این به روش های زیر اتفاق می افتد:

• ادرار
• مایعات واژن
• اسپرم
• خون
• تولد (مادری برای نوزادش)

هنگامی که به هپاتیت D مبتلا هستید، حتی قبل از اینکه علائمی داشته باشید، می توانید دیگران را نیز آلوده کنید. با این حال، تنها در صورت ابتلا به هپاتیت B می توانید به هپاتیت D مبتلا شوید. به گفته محققان در فیلادلفیا، تقریباً ۵ درصد از افراد مبتلا به هپاتیت B به هپاتیت D مبتلا می شوند.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به هپاتیت D هستند؟

شما در معرض خطر هپاتیت D هستید اگر:

• شما هپاتیت B دارید
• مردی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارد
• اغلب خون می گیرید
• استفاده از داروهای تزریقی یا وریدی مانند هروئین

هپاتیت D چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص دقیق، پزشک یک آزمایش خون انجام می دهد که می تواند آنتی بادی های هپاتیت D را در خون شما تشخیص دهد. اگر آنتی بادی ها شناسایی شدند، به این معنی است که شما در معرض ویروس قرار گرفته اید.

اگر فکر می کنید آسیب کبدی دارید، پزشک آزمایشات عملکرد کبد را نیز تجویز می کند. این یک آزمایش خانگی است که سلامت کبد شما را با اندازه گیری سطح پروتئین ها، آنزیم های کبدی و بیلی روبین در خون شما ارزیابی می کند. نتایج آزمایش کبد نشان می دهد که کبد شما آسیب دیده یا آسیب دیده است.

هپاتیت D چگونه درمان می شود؟

هیچ درمان شناخته شده ای برای هپاتیت حاد یا مزمن D وجود ندارد. برخلاف سایر انواع هپاتیت، داروهای ضد ویروسی فعلی به نظر نمی رسد در درمان HDV موثر باشند.

ممکن است تا ۱۲ ماه دوزهای بالاتری از دارویی به نام اینترفرون دریافت کنید. اینترفرون نوعی پروتئین است که می تواند از گسترش ویروس جلوگیری کرده و منجر به بهبودی از بیماری شود.

اگر سیروز یا سایر انواع آسیب کبدی دارید، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشید. پیوند کبد یک روش جراحی است که شامل برداشتن کبد آسیب دیده و جایگزینی آن با کبد سالم از اهداکننده است. در مواردی که نیاز به پیوند کبد باشد، تقریباً ۷۰ درصد افراد ۵ سال یا بیشتر پس از جراحی زندگی می کنند.

چشم انداز بلندمدت فرد مبتلا به هپاتیت D چیست؟

هپاتیت D قابل درمان نیست. تشخیص زودهنگام برای جلوگیری از آسیب کبد ضروری است. اگر احتمال ابتلا به هپاتیت وجود دارد، باید دائماً با پزشک خود در تماس باشید. هنگامی که این بیماری درمان می شود، عوارض بیشتری ممکن است رخ دهد، از جمله:

• سیروز
• بیماری کبد
• سرطان کبد

احتمال بروز عوارض بیشتر در افراد مبتلا به هپاتیت D مزمن نسبت به مبتلایان به نوع عفونی آن بیشتر است.

چگونه می توان هپاتیت D را کنترل کرد؟

تنها راه شناخته شده برای پیشگیری از هپاتیت D اجتناب از ابتلا به هپاتیت B است. شما می توانید اقدامات پیشگیرانه زیر را برای کاهش خطر ابتلا به هپاتیت B انجام دهید:

1. واکسینه شوید واکسن هپاتیت B وجود دارد که همه کودکان باید آن را دریافت کنند. بزرگسالانی که در معرض خطر عفونت هستند، مانند افرادی که از داروهای داخل وریدی استفاده می کنند نیز باید واکسینه شوند. واکسیناسیون معمولاً در یک سری از سه تزریق در طول شش ماه انجام می شود.
2. همیشه با استفاده از کاندوم با شریک جنسی خود رابطه جنسی ایمن داشته باشید.
3. پرهیز از مصرف مواد مخدر تزریقی تفریحی مانند هروئین و…
4. اگر نمی توانید مصرف دارو را متوقف کنید، هر بار که تزریق می کنید، از یک سوزن استریل استفاده کنید و هرگز آن را با دیگران به اشتراک نگذارید!
5. مراقب خالکوبی و پیرسینگ باشید! هر زمان که خالکوبی کردید، به یک مرکز معتبر مراجعه کنید. نحوه تمیز کردن تجهیزات را بپرسید و مطمئن شوید که کارکنان از سوزن های استریل استفاده می کنند.

مجله کافه نیوز

یکی از منابع معتبری که مفهوم مقاله فوق از آن اقتباس شده است Healthline است.